Duy sesimi!Nerdeyim Nasıl bir hal içindeyim Sanki berduş bir zadeyim, evet, bir hal fakiriyim Konuşmaz dilim, fersizdir gözlerim, anla artık kime ne söylerim Esir ediyor Kıskançlık kanımı emiyor Zihnim sanki kan revan içinde feryadıyla inliyor Bırak yakamı, candan bezdiren zannını, yarabbi dedirten vicdanı bilmiyor Bir aslandım Sanki uysal bir kedi olmak için izdivaç yaptım Okumayan, muhakeme yapmayan, ne dereleri hak sayanı ne yapmalıydım Biran çaresizliğe sığındım, ne yapacağımı şaşırdım, bir nisa ile dişliliği ayırdım Sessiz kaldım El pençe durup gözlerinde arandım Zihninin arka duvarlarında mahkum olan umudun çehresine baktım Arlandım, insan olmak nasip işiymiş şimdi kandım, nefes almak değilmiş anladım Yazma diyorsun Hiç okumadan yargılayıp fırlatıyorsun Sevdalıların var diyorsun, ecir ve ihsanın ne olduğunu hiç düşünmüyorsun Billahi boğuyorsun, bir hal bırakmıyorsun,insanı kul olsa da çileden çıkartıyorsun Mustafa Cilasun |