TÜKENEN UMUTLARKeder’im bir ömür sevincim an’dı, Zamanda tükettim umutlarımı; Hayalim bahtımın narına yandı, Dumanda tükettim umutlarımı... Beden dertle doğdu çileyle yaşar, Bulutlu gözlerim her ah’ta taşar, Kader’e diklenmek haddimi aşar, İmanda tükettim umutlarımı... Çıkmaza girince geçtiğim rah’lar, Sevabı ben yedim, beni günahlar; Gönlümde feryat’lar, dilimde ah’lar, Aman’da tükettim umutlarımı... Karardıkça bahtım saçım oldu ak, Sinem neşe’ye bey, çileye uşak; Ekinim bu yılda vermedi başak, Samanda tükettim umutlarımı... Ömrümün baharı kapı çalmadan Tükendi umudum, günüm dolmadan; Daha denizlere demir almadan, Limanda tükettim umutlarımı... 14EYLÜL2010 |