LeylaAslan parçasıydı leyla Hayat denilen arenada Şimdilerde yenik bir savaşçı Orduları bozguna uğratılmış Bir valiz dolusu umutla gelmiştim oysa Umutlarımı vurdular yol ortasında Düşlerimi astılar dar ağacına Mülteci yaşamaktayım bu diyarlarda Aslan parçası, yara aldı ömrün Kimseleri kırmadım incitmedim Bir yol seçtim kendime doğrulardan şaşmadım Yürüdüm yürüdüm yetmedi koştum Ben koştukça rüzgarlar savurup düşürdü Düştükçe yılmadım yeniden kalktım Yaşamak direnmektir dedim direndim Bu bahar umutlarımı artık yeşillendiremiyorum Güneşe sürgün ay a hasret yaşadım Tökezledi kalbim yoruldum Mum ışığında yolumu bulamadım Karanlıklara büründü ömrüm Ben tanrıya insanlara küstüm tanrı ve insanlar bana küs |