Cihan-ı revan.......
Kaçkın ruh’um bu demler gene
eli kanlı ilahların meydanında meydancı sevgi’ye kapı kapı çingene neylersin;şah damarın avuçlarına akmış bir kere menzil-i kementin dışına çıkmış ne tor’a düşer ne gem’e gelir elin süslü günlerinde,böyle alışmış ne Lokman ister nede hamiyet ne deva ister ne em’e gelir belkide;fukara hanesinde mihmandır riyakâr ziyaretler istemez sini sofrasına kaşık salandır yarı doygun kalksada; yad’lara demez Yunus hamança’sında kelâm arasa Bektaş konağında turab’lık yedi uyurlarla yunsa arınsa düşse İbrahim’in önüne olsa kurbanlık Altaylar firarilerinden bir ordu kursa Cengiz’in yüreğin koparıp alsa duman duman,dalga dalga girse menzile yeniden selam verip binyetmişbire bayram olsa,bayram olsa................................Kasım |