3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1009
Okunma
Eskitemediğim, hazanıma sarmalanmıştın
Sararan yaprakların hışırtısıydı, sesimizi örten...
Yeni kalkmıştı daha toz bulutu
Yokluklara meyil veren
Griliğimin üstünden
Üşümeyi öğreniyor
Bilmeyi unutur gibi benliğim
Unutmaya alışmıştı
Koynunda tüm zamanları uyutarak...
Revan eylendi, iki adım ötesi gelmelere
Elinde ütopyaları gezdiriyordu gece
Damıtısıydı rüzgarın , saçımı okşayışı
Başka dile lisan olur gibiydi
Alışılmışın dışında, tüm bildiklerim
Gamzeme asılan her gülüşüm eskiyordu
Bir kez daha...
Kaç baharı daha eskitecekti bakışlarım
Dolmayan boşluklar ne çok ben kokuyordu...
((TÜM EDEBİYAT DEFTERİ ÜYELERİMİZİN , RAMAZAN BAYRAMINI EN İÇTEN DİLEKLERİMLE KUTLARIM.))
YASEMİN ŞEN
5.0
100% (5)