Hayatta her şey öğrenilir de saygı ancak eğitimle mümkündür.Eğitimin sıcak nefesi anne kucağında(ailede) başla, çevre ve okul ile devam eder.Çocukluğunda sevgi görmeyenden büyüdüğünde merhametli olmasını beklemek hayaldir.İnsan kısım kısım, yer damar damar diyor türkülerimiz.İnsanların farklılıkları bilinmeli,bu farklılıkların birer zenginlik olduğu kabul edilmelidir.
İnsanı diğer varlıklardan ayıran en büyük özelliği düşünen bir varlık olması ve varılan kararı paylaşınca mutlu olmasıdır.Bize meslek ahlakında öğretilen bildiklerimizi paylaşmamız gerektiği böyle bir anlayıştan kaynaklanmaktadır.Bütün bilimsel ve teknik gelişmeler,güzel sanatlarda ve hayatın bütün alanlarında ortaya konan eserler düşünme özelliğimizin sonuçlarıdır.Düşünmeyi öğrenenler, düşünmeyi bilenler kendilerine güvenirler, kendileriyle barışıktırlar.Onlar yaptıkları hataları kabullenecek kadar erdemlidirler.İnat etmezler,inatçılık cehaletin sonucudur.
Bazı davranışlar ise insanın özünden gelir.Can çıkar, huy çıkmaz sözü bu anlayışı doğrulamaktadır ancak iyi eğitim alan insanlar hatasını keşfedip en azından bir özür dilemeyi bilirler onlar zaten bu huylarını kendileri de sevmezler.
Bu açıklamalarımın ışığında; şiirinizin giriş ve gelişme bölümünde araştırıcı olmaya, bilgiye bilgi katılmasına ve insanlara saygılı olunmasına dikkat çekme var.Bu yargım zevkler ve renkler tartışılmaz özgün sözünü doğruluyor.
Şiirin sonuç bölümünde ise; insani değerlerden yoksun, kalpsiz ve duygusuz olanlara gönderme yapılmış.
Sonuç olarak diyebiliriz ki;
Bedene ne faydası var, mide çeşitli gıdalardan yoksun bırakıldıktan sonra…
Beyin olsa neye yarar, bilgi ile donatılmadıktan, bilgiye bilgi katılmadıktan sonra…
Harika şiirinizi gönülden kutluyorum dostum.En kalbi selam ve saygılarımla….