37
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
4699
Okunma
Yıl 1980 Ankara’da
Mamak’ta da, Demirlibahçe’de de…
Ali topu attı.
Fahriye oklavayı vurdu.
Bütün okul tek yürek.
Sıfırcı Cihangir dahil tezahüratta.
Arkadaşların anneleri, babaları, her biri koç,
Taktik değiştiriyorlar devamlı.
Maçları bırak antremanda ter atıyorlar.
Yarı final maçını aldığımız gündü
Yarın Ankara şampiyonu olabiliriz.
Yüzüncü yıl marşı gibi cesur,
İstiklal Marşı gibi özgür,
Gençliğimiz kadar havalıyız.
Omuzlarda giriyoruz okula.
En kolayda beni taşıdılar???
Alkışlar hâlâ koynumdan çıkmadılar.
Bizimkiler bi haber olanlardan.
Annem evde biliyorum aklı bende.
Bu çocuk nerde?
Her yöne aynı tarife icatsız.
Akşam girdiğimde eve
Midemi ağlatıyor gözleme kokusu açlıktan.
Nereden uzandım peynirliye,
Önce sağ işaret parmağım yiyor oklavayı,
Sonra sağ bacağım tadıyor acıyı.
-İmana dine yetti şu top sevdan
Nerdesin bu saate kadar?
Pamuğum ölmüş meraktan.
-Fahriye oklavayı vurma yarın final maçı var.
-Maçına da sana da Anarşit!!! dolu her yer.
Bilse oğlunun plonjonlar attığını,
Son beş sayıyı havuzdan servisle aldığını,
Kutlamak için yapardı gözlemeyi
Dua ederdi final maçına
Ayakkabımı çıkarmadığım için bile kızmazdı antrede
Oklavayla uzatırdı peynirliyi
Kandırır, havada gezdirirdi gözlemeyi
Kendine çeker öperdi beni
Elleriyle yedirirdi
Zorla yedirirdi
Beşinci gözlemeyi.
Ali Ulubay
5.0
100% (26)