Gallipoli-Gelibolu İmanı
Yarını,geceden bilmiş gök
Toprak hissetmiş .. Arbede var özgürlükte, Zorluk var özgürlüğün sesinde. Kan ağlamış o gece Bir kere kırpmamış gözünü. Ağaçlar da uyuyamamış Sabaha dek dolanmışlar gecede. Toprak ağacına,ağacım demiş Ağaç toprağına sarılmış Toprağım demiş. Bir yağmur kaplamış sözlerini. Saatler öncesinden bu ayrılış. Uykuda milletin toprağı kanıyor Saatler öncesinden, Ağaçları çaresiz bir uğultuyla buruyor içini. Hazırlayamamışlar kendilerini Yedirememişler, Yok olsak da yatışsa bu harp Başlamasa Dinse bu kan kokusu Sıçramadan zeytin dallarına. Sökülmese şafak, Hiç gelmeseler.. Böyle üzerimde analarından ayrı Böyle çaresiz,böyle cansız Serilmesin evlatlarım Dayanamıyor toprak. Akmasın gözyaşları Anne dualarından örülü mezarlara. Saatler birbirini çekti Gerildi bir yay gibi bulutlar dağlara Söküldüğü vakit şafak Maviliğin eteklerine dizilmiş Bu vatana kast eden binlerce demir yığını, Binlerce plan Binlerce kökeni farklı insan Göz sınırında. Üstü yırtık Elbisesi yamalı,ayağı bomboş Çırılçıplak .. Genç denileni Aralarında güçlü denilen hatunları Sırtında bebekleriyle Topyekün hiç düşünmeden Siper almışlardı vatanlarını, Topraklarını,Özgürlüklerini Yarı açık göğüslerine. Duyuldu ilk ses Başladı .. Yaydan çıktı inanç mızrak misali Mermilerde yükseliyordu zayıf bedenler Kuş tüyü kadar ince ve narin Süzülüyorlardı toprağa. Kardeşini gören bile oluyordu Bir boy ötede sereserpe yatarken Anasını Babasını gören. . Korkmaz mıydı yürekleri, Soyunup ölüme gitmek istemezler miydi onlarsız Gardaşsız,Anasız. Tarlalar sürülür müydü Ananın eli Babanın şevkati Gardaşın tırpanda teri olmadan. Tatlı mıydı savaşın acı yüzü Tatlı mıydı savaşa devam etmek. Asla! Bir şeyi unutmamışlardı asla! Kendi savaşlarıydı bu, Vazgeçilmezdi yeminden Dönülmezdi Kurşun dayansa da kemiğe Vatanım diye kükrer sesler. . Feryad havasını dağıtır bu azim Bu yürekler. Kurşun dayandı her pencereye Milim milim girdi içeri tahta kapılardan Ve yaşattı ölümü Bu özgürlüğün söylenişinde. Kan doymadı akmaya Toprak şerbet gibi taştı içinden Ağıtlar yakılmadan daha, Sis dağılmadan. Sırtı yazmalı Evlatlar Boyunları muskalı Uğurlandı kahraman yürekleriyle Bu toprağın cennetine. Yüzü kanlı bedenlerin de Üzülme dediler gözü yaşlı analarına Dilsiz bedenleriyle. Hangi dil söker bu ibadeti. Emanet ettiler. Bir karış toprağını bile Başkalarına yar etmeyeceğimize Can sözü verdik. Yattığınız yer de rahat uyuyun Bu toprağın evlatları,yeriniz buralar da her daim aynı. Çanakkale Zaferinin Anısına. 18 Mart 2010 Ege Adalı. |
Bir karış toprağını bile
Başkalarına yar etmeyeceğimize
Can sözü verdik.
İşte bu mısralara aynen kalıbımı basarım.Kutlarım şair.Selamlarımla..