Kar;yuvalanmış mikropları öldürür,toprağı kabartır.Bu yüzden halk arasında kışı karlı geçen yılın bereketi çok olur diye söylenir.Kar beyazı aynı zamanda duyguların samimiyetini ifade eder.Kar taneciklerinin hiç biri diğerine benzemez.Özü su olsa da güneşi gören karın bir kısmı su haline dönüşmeden,pınarın yollarına girmeden buharlaşabilir.Hatırladığım kadarıyla
kimyada buna süblimleşme deniyordu.
Şiirde felsefi bir düşünce ve masalları çağrıştıran anlatım vardı.Klasik çay bardaklarının şeklinden anladığım kalbine girilemeyen ince belli bir dilber(Ağrı'lı) söz konusu.Yağan kar taneleri onu etkilemek için dökülen dilleri,bıkmadan verilen çabayı ifade ediyor.Bütün uğraşlar boşa çıkmış,bir dönem dilber uğruna gözlerden yaşlar akmış.Hala unutulmasa da girilemeyen o kalp,buz tutmadan anladığım artık kendine dert etmemek,diğer bir deyişle kadere teslimiyetçiliktir.
Sözün özü şiirinizden çıkardığım ana fikir;insan hayatta her istediğini elde edemez,herkesi kendine benzetemezdir.
Şiirinizi gönülden kutluyorum dostum.En kalbi selam ve saygılarımla....