*GÖLGE*Gölgemi gömdüğüm yerde mezarım Hangi akşamüstüydü bilemem... Tanyeri kan kırmızı ağırmışken, Feraseti kalmamıştı umutlarımın. Sevme beni...! et ve kemiğim artık, Yüzümdeki tebessüm sahipsiz.. Can akmıyor damarlarımda, gözyaşlarım sahipsiz Minaresiz yedi köy kadar, İçimdeki mabedim de sessiz Sevme beni....! Et ve kemiğim artık On pulun dokuzunu dünyada harcadık. Soracaklar bana, kimsin sen diye, Başıboş bir berdoş Yoksa yalancı bir aşıkmısın Neye umut bağladıysan, parçalandı elinde, Tüm insanların suçu, adım adım peşinde. Korkuyor musun çocuk... Günahından, sevdiğinden, sevmediklerinden.... Yada pişmanmısın Yaptıklarından, yapamadıklarından İçi boş bir balon mu, hayat dediğin zaman, Kim korkusunu yenmiş yada sevmiş Gölgesini mezardan çıkarmadan. Unutma! Etin ve kemiğin ulaşamadığı yerdedir umut Ölmeden yaşamaz insan, zafer arabasıdır tabut. Sevdiğine can, ölüne ruh olacaksın Kabrinde açan çiçek gibi yeniden doğacaksın. Varlık yoklukta, yokluk varlıkta bilinir. İnsan öldüğünde tekrar ruhuyla dirilir.... |
Güzel eserlerin hiç susmasın şair
İyi akşamlar