DIŞARI ÇIKMANI BEKLİYORUM SABAHTAN AKŞAMAbir tabak mehtap masama, bir demet solgun çiçek vazoya… bir bardak deniz ve gülümsemen… yere,kanatlarından tutulup fırlatılan, boynu bükük âsi bir serçe… ve simsiyah,yağmurlu bir Bafra akşamı sonbahar solgunu ümitlerimin boyun büküşü bir karanfilin fırfırlı yaprağına sarılı şiirlerim; öylesine nârin ve sevgi kokan… sadece bana nefes aldırmayan muhalif bir rüzgâr ve şafak haykırışı diriliyor yıldızların bir bir kaçışında gidişler büyür çığlıklardaki titreşimlerde tuz buz oluyor kavgalarda sevgiler hayata bakan feri sönüyor gözlerin ve ben, yorgun bir gecesiyim yaramaz bir gündüzün şimdi çiziyorum gülümsemeni gündüzün yüzüne içimi bürüyen sisi üflüyor rüzgârının esintisi öksüz kalıyor Sensizliğe gözlerim tebessüm eşliğinde dökülüyorum yollarına kirpiklerimin yorgunluğunda, köşede yalnızlığıma sarılıp , veriyorum sırtımı taş duvara bütün kapıları kapalı gönlünü açarak, dışarı çıkmanı bekliyorum sabahtan akşama… belki verirsin “aşk”ını bana diye… bekleyişler, solan maviş ümitler ve gelemeyişin… oysa, bir yanım hep yıkık… özlem yüklü diğer yanım..Sana |