Ellerime kelepçe,
Ayaklarıma prangalar vurabilirsiniz.
Hücreye de kapatabilirsiniz.
İsterseniz, gözlerime mil çekip,
Dünyayı bile görmemi engelleyebilirsiniz.
Her türlü işkenceler yapıp,
Bedenime eziyette edebilirsiniz.
Bunların hepsini yapabilirsiniz.
Yaptıklarınıza bir kılıf uydurup,
Bunlar ceza diye de nitelendirebilirsiniz.
Peki, nedeni sadece düşünmem mi?
Neden korkuyorsunuz düşünen beyinlerden?
Sonra, sizlere düşünmeyeceğim diye söz versem de,
Tutamam ki…
Yine düşüneceğim bu kez,
Niye düşünmeyeceğim diye.
İyisi mi, siz ona göre bir zincir,
Bir kelepçe hazırlayın.
Sahi söylemeye unuttum.
Bir zevkten mahrum olacaksınız belki ama
Onun gözleri yok, bedenide.
Onun için, işkencede edemezsiniz…
Çok övündüğünüz bu kalın taş duvarlarınız,
Bedenimi tutsak ettiğiniz gibi,
Onu, bu duvarların arkasına tutsak edebilecek mi?
Daha o teknolojiye erişemediniz belli ki.
Eğer beni öldürürseniz, o zaman belki.
Ha, ona da garanti veremem,
Ölülerde düşünüyordur belki bir şekilde.
Gidenler henüz daha bir şey anlatmadı gerçi bize.
Bakın, bütün kolaylıkları saydım size,
İnsanın insana yapabileceği en büyük ayıpları…
Her neyse,
Sizler düşünceleri, düşünen beyinleri,
Tutsak etmenin planlarını yapmaya devam ederken,
Ben düşünmeye devam edeyim.
Korkmayın,
Düşüneceğim sadece…
11.11.1980
Erman ULUSOY
Lüleburgaz