0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
946
Okunma
"rıhtımdan uzanan eller
sanki senin için havada öylesine,
neyse boşver.."
kalem daim kalacak
ruhlarımız paramparça olsa da
gerçek bir ruh olabilmek için
yine de o kaleme
bir gün ihtiyaç duyacak ya, neyse..
bırak şimdi kalemi,
bırak da;
rıhtımda sallanan eller gibi
el kalsın tüm bilgim yüreğine..
küçük bir kitabı açtım
küçücüktü de ellerim
ama dışarıda değillerdi
şükür ettik ikimiz de
yıldızlara doğru bakarken
kaydı onlardan birkaçı yüreğimize
ve aktı kalemin rengi geceye doğru
aktı mürekkep, boyadı kalbimizi,
küçücüktü ellerim
içerideydi ve güvendeydi,
"rıhtımdan uzanan eller
sanki senin için havada öylesine,
neyse boşver..onu da sonra anlatırım
demiştin.. "
boşverdik ikimiz de..
