ÇOCUK DÜŞLERİM
Çocuk düşlerimdi sığındığım,
Ruhumu doyurduğum tıka basa Sevgi açlıklarında.. Kalın duvarlar ördüm Benim olan, ben olan çocukluğuma Dokunmasın kirli hiç bir yürek, Acıtmasınlar onu diye... Bilmem haksızlık mı, Dünyanın kirlerini onda arıtmak. Oysa vermek isterdim ona Evrendeki saf olan ne varsa Sevgilerin en masumunu En büyüğünü koşulsuz aşkın. Sonsuzlukta birleştiğinde Yaşadığım her bir anım Bilmem beni affeder mi ÇOCUKLUĞUM... 12.07.2007 23:23 |
artık övgü sözçülreri tekdüze olacak yazmıyorum izniniz ve özrümle...