Hoşça Kal...
şehrin ışıkları güzelleştiriyor geceyi
bir ıslık dilimde ve yüreğimin kaldırımlarında aylak adımlar... ne zaman kirlendim bu denli neyi çağrıştırıyor bu deniz, çocukluğum haylaz ve ne kadar uzak... günahlarımı kattım geceye zuladan ağlıyorum her nefes ve sen sevdiğim, iki gözüm yollarına vurgun tövbeler döktüğüm bırak yansın geceler, bırak artık mutluluk ellerin kadar ırak... bir yanım sende, ruhum sonbaharında senin yüreğin başkalarının karasularında... yüreğin bana uzak belki, bilirim şimdilik hoşça kal, gözlerinden öperim... A. Selim AKOL |
belkilerle kimbilirlerle örülü bir yaşam
elimizde başka ne var...
tebrikler...