Uzaklarda
Uzaklarda, çok uzaklarda
Yanan yaldızlı yıldızların kuyrukları parlamakta Bilmem hangisi gökyüzünde bir tel saçlarını tutuşturmakta Ateş böceği gibi yırtarken gözlerin geceyi Bir düş daha ruhum yanılmakta… Rüzgarın ahı var üzerinde, savrulan yaprakların Her solukta dirhem dirhem solan baharların Bir nefes uzakta yahut çok uzakta Menzilindeki bir yıldızın ritminde Kalbim çatlarcasına yorulmakta… Ne demeli şimdi, Kokuşmuş bu kentin çürümüş rahmine mi küfür sallamalı Hangi yalanla ruhum kendini daha çok kanatmalı Yanılmış dudakların duasında, Bir beddua tutarsızlığında Derya derya pişmanlığın kollarında mı ağlamalı… Uzaklarda, çok uzaklarda, Bir çift gözün nazarında Kalbim çatlarcasına yorulmakta… A. Selim AKOL |