Yeter ki Gül Sen
karanlıklara boğulmuş bir ses
sesler ki, gecelerde soluksuz nefes nefes nefese gözlerin ruhuma kafes yeter ki gül sen! bir tebessüm ölüme heves anlatılmaz nasıldır düşlerinle yaşamak attığım her adım sana varan kaçamak gecelerde şaşarak yıldızları saçarak bir gülsen yeter! vuslat olur gözlerin, yüreğimden taşarak saçlarından gelir rüzgarın serinliği gülüşünde gizlidir sırların derinliği sen, bir gülsen, biter mısraların matemi ışığınla yoğrulur, gökyüzünün şenliği yüzündeki gülüşle gökyüzüne selamsın nikotin saatimde sıgaramda dumansın ne yapsam olmuyor, saklımdasın, yaramsın sen ki bir gülsen, bütün zamanlara dermansın varlığının neşesi gözlerimde belirsin zihnimdeki tüm izler ilelebet silinsin failisin şiirlerin, mısralara kalemsin yeter ki gül sen! nefesin yüreğimde dirilsin… A. Selim AKOL |