Dinmez içimdeki sızıHep ardımdan gelir dertlerim Karyağdı yirmi beşinde ağardı saclarım Yaz baharım olmaz benim Güneşim yok dünya olmuş zindanım Yüzün sürsem toprağa sesini duysam Kurtuluş’umdur bu cana kıysam Dünya da bilmem ki kime sorsam Yanar içim hiç sönmez benim Dinmez içimdeki sızı Silinmez kalbimden izi Koysunlar aynı tabuta ikimizi Allah’ım ayırma ne olur bizi |