Ardından
Buğulanan cama adını yazdım.
Adından seyrediyorum şehri ardından. Yüreğimle dölledim toprağın ana rahmini, Çocuklarım, yolladım sana Gelmediler mi? Dalgalar taşıyıp vurmadılar mı özlemimi ayaklarına, Yapraklar bağırmadı mı sevdamı, Bulutlar düşürmedi mi göz yaşlarımı gözlerine? Adından seyrediyorum sehri ardından, Gazetelere manşet oldu Öfkemin zabıtalarınca yıkılan umudum... |
Bütün yazılarınız ve şiirleriniz gibi bu şiiriniz de çok güzel ama, keşke satırlarınız ölüm ve silah sözlerinden uzak olabilse o zaman daha rahat okuyabileceğim yüreğim ordaki acıyı bu kadar derinden hissetmeden...
Yüreğinizin ve yaşamınızın böylesine acılardan uzak olması dileğiyle, kaleminiz daim olsun...