öyle değerli ki zaman düğümlenmiş gökyüzü kirpiklerimde
şimdi hangi saatin yüreği vurulacak mavi mevsimler sayıyorken ayları düşme( ler ) de uzak gözyaşlarının rengi poyraz
bir vasiyet gibi eserken içsel sesim varlıkların ölü sessizliği gözlerimde uyuyor
yaklaşan sabahın derlemelerini kızıllaştıran gece çiçek tarlasının ışıklarıyla sevişecek eylül ‘de yağmur tanelerine dokunmak kadar özlemle ürkek bir muamma
sisli zamanların ağaran saçlarında bilinmezlik açılan bir avuç gökyüzünde bil ki başkaldırır dünyaya çaresizlik sevginin ışığında
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevginin ışığında şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sevginin ışığında şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
KALEMİNİZDEN ÇOK GÜZEL VE AKICI BİR ŞİİR OKUDUM… ŞİİR YAZAN YÜREĞİNİZE SAĞLIK… KALEMİNİZ DAİM, İLHAMINIZ BOL OLSUN… ŞİİR GÖNLÜNÜZDEN EKSİK OLMASIN...SELAM VE DUA. SAYGILARIMLA.
şiirlerin de yoklukları vardır,,,yoksunlukları,,,darmadağın halleri,,,sahiplenen ve eylemin bütünlüğünde seçilmiş dilleri vardır,,,
şiirlerde ayraç kullanılmasını sevemesem de ( kişisel yobazlık diyebilirsiniz buna ki ben; yobazlık derim kısaca ), şiirin deneyim ve sezgisini beğendiğimi ifade etmeliyim,,, çehresi var şiirinizin,,,ve yönü,,,
o kaybettiğin neşeyi... o çok eskiler de kalmış mutluluğu özlüyordun sen aslında...ben sana o anlarını hatırlatmaktan öteye gitmeyen birisiyim sadece... bunu sen de biliyordun, başlamakla bitirmek arasında kaldığın o sayısız günlerin, bir türlü kurtulamadığın bu tutarsızlığın sebebi de buydu işte, sen beni değil bende hatırladığın o eski neşeyi, o deli dolu günlerini özlüyordun... ama bilirsin sen; benim için ya hep ya hiçtir... ya tam vardır ya da hiç yoktur... o yüzden beni yok sayman için elimden geleni yaptım... bunu içim kanaya kanaya yaptım... mecburdum buna, çünkü ben bir saniye olsun kalamazdım senin olduğun yerde, ben senin gel-git seanslarının içinde mutlu olamazdım...bir akşam telefonda ağzından dökülen hiçbir şeyi yaşatamadın bana... çünkü sen o akşam benimle değil, düşlerinle konuşuyordun... beni düşlerinle eşitlemek istediğinde ise hiç başaramıyordun bunu... başarsaydın eğer; kendini şimdilerde olduğu gibi hatırlatmak zorunda kalmayacaktın... belki de hiç unutulmayacaktın...
"Aşktan ölen acıyla ölür;ölüm olmadan hiçbir aşkın iyi yanı yoktur."Necip Mahfuz/Midak Sokağı Romanı...
gölgeler şimdi kıskanıyor,gözlerini sokakları ışıklardan mahrum bıraktığın için....
zamanın bir adım ötesinde yaşanmadımı aşk , sürüklenmedikmi peşi sıra ölümün. kadere kısmet hesabından ödemedik mi göz yaşlarını, geceye siyahı feda etmedimi sokaklarımız , ıssız kaldırımlarda yaşlandık yıllardan habersiz, sende bilirsin..
şairem şiiriniz aldı kalemimi eline döküldüm acıcığından kusur varsa af ola . .. tebriklerim ilhamınıza saygılarımla
GÜZEL bir derlemeydi...