LÜTFEN BENİ BAĞIŞLA...
Sana sevmeyi öğrettim yavrum
Dünyaya geldiğin günden beri Ellerimde umutlar topladım sana Çiçek çiçek nergisler sergisi Sana paylaşmayı öğrettim yavrum Bir dilim ekmeğin kalsa bile Gözü yaşlı nicelere Özveri ve içtenlikle Sana sen olmayı öğrettim yavrum Acımasız dönen çarkın içinde Dik durmayı her daim Emin ve çelik yürekle Sana duyguları öğrettim yavrum Bir kase çorbayı bulamayanları Elindekilerle onlara koşmayı Onlar aç yatarken uyumamayı Sana destek oldum yerine göre Sonra kanatlarını açmayı cesaretle Hazır olmalısın yaşamın getirdiklerine Haydi koş, koş ideallerine Sana aşkı da öğrettim bir anlamda Severken yüz üstü bırakma Ümit verip kimsenin kalbiyle oynama Aşk lay lay lom olmamalı ulu orta İşte yıllar sonra eserimi görüyorum Seninle hep gurur duyuyorum Lakin unuttum sana en önemli gerçeği söylemeyi Affet beni, öğretmemişim sana kini, nefreti İlk defa bugün susturamadım yüreğimi Endişe dolu bakan o pür-pak gözlerini Anne dedin bana neden öğretmedin Neden bana hep sev dedin Dünya hissiz insanların arenası demedin. Şimdi hüzünler veriyor dünya sana Nefret dolu bir yığın acımasız arasında Sevgi diliyorsun, duygu diliyorsun yarınlara Affet beni yavrum bilemedim Bilemedim, lütfen beni bağışla... HAZAN.. |