AN MİSALİ’DİR ÖLÜM……!AN MİSALİ’DİR ÖLÜM……! Sensiz gecelerde eserdi acı rüzgar Arsız sancıların kol gezdiği duvarlarda saklıydı resmin İki dudak arsında lal dilimden düşmezdi ismin Siğneme saplı iki yaylı ok gibi apansız Kükreyerek kinayelerin sitemlerin inerdi Giderdi akşam üstleri can ciğer sevgin sevdim dediklerim Kahrın zindanlarında kilitli dururken hayallerin ümitlerin Ayansız gidermiş an misali tenden nefesin Bir sevda küle dönmüyor çürüse de yüreğin Hayınlık kazanı bu düşmeden anlamazsın inan güzelim Dava harcıâlem düzen laletayn bozulmuşum Efkârın anlamı yok kaderin arı kalmamış ondandır Göğün acısına düşmüşüm ya bacım Ağrıma yağan yağmurda ondandır Ondandır da bir manzarası var göz ucumun Pişmanlık ağıtlarımda nehrin ters yakasına giderken Ay ışığı saçlarımda çiğ taneleri Yüreğimde toprağın ırahmet kokusu var Bin ömür dolusu yüreğimde ağısı var Acılarımın kuytusunda söndüremediğim ateşin ağıdı Usulsüz bağ bozumuna uğramışım Nöbet ayrılıklarında vurgunda yaşamışım Üryan soyulmuşum sürgün davalarında kaderin Yaşarken ölmek değil diri diri toprağa iliğimi vermişim Eğdirilmişim örselenmişim Cemreler düşmüş sol yanıma iki kaşım arasında yıldırımlar çarpmış Gailesiz kaybolmuşum Adsız salıncakların müdavim bekçisi alınmışım Dökülürken son yaz çiçeklerin sessiz soluğumun ardından Kuru toprağa kanımın can suyunu vermişim Cansız kimsesiz Habersiz Şimdilerde gözlerim bakıyorken göğe Gözlerim kan çukuru ölümün avuçlarında Gözlerimde hasletlerim göz uçlarımda karınca çukurları Yarına kadem basmıştı bir zamanlar umutlarım Kahır yeri elemin kini tutmuş Bu gece ayı kan tutar aşka ihanetten Gözlerim göğe bağlamış resmini çünkü ferihaceylan |