5
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1251
Okunma
Soyunarak en masum geceye ve anarak özlemlerimi
Bir kadın çığlığı yeşerecek tenimden
Gitme diyeceksin bana gitme
Gecelerin sönmüş feneridir kalbim
Beni yalnızlığa böyle terk etme
Yaşadığını sanan ölü bir gölgesin sen
Yaşlanmış ağaç kovuklarında saklanan
Biraz ürkek ve bir o kadar asi
Gençliğime vurgun olan sevdasın sen
Özlediğim ellerin olmayacak bilirim
Bilirim bu boşluk hiç dolmayacak
Senden geriye bir anım kalacak
Ve saatler yokluğu vurduğunda
Ölüm olacak o çanlarda inleyen
Duyduğun kadar özleyeceksin beni
Ve ben senin özlenmen kadar özgür
Olmayışın kadar kifayetsiz duracağım
Bir resme benzeyen yüzünü al ve çık git düşlerimden
Ben bu gece sensiz bu yatakta
Üzerine karanlığın hüznü çökmüşçesine
Sensiz ve yıldızsız uyuyacağım
Büyür gözlerin bende
Büyür düşlerin
Emanetin kalır en ummadığın yerde
Kim bilir belki bir sabah çıkar gelirim
Ah gitmelerine bin yıl eklediğim
Bozkırlarında hala umut var mıdır?
Adını dağlardan indirip sevmişliğim
Bu yolların şimdiler yaban mıdır
FURUG
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz