Ben öğrenci adamım
Ellerim kalem kokar
Gözlerimden sicim sicim sınavlar dökülür.
Ben öğrenci adamım
Ellerime kalem verdiler
Maaşıma zam, işime son verdiler.
Ben öğrenci adamım
Hüzün denizine açtım gözlerimi
Denize düşen kaleme sarılır.
Sınava düşen hayata darıldı
Bir kopya verenim olmadı.

Ben öğrenci adamım
Bir kalemim vardı
Duygularım ellerimden geçer,
Kalemimden damlardı.
Bir okuyanım sürekli bıkardı.
Onu da yılanlar ısırdı.
Bir anlayanım olmadı.
Bir ayağım çukurda okudum.
Yenilen güreş pehlivana doymadı.

Ben öğrenci adamım
Vicdanımdan başka
Kimseye hesap vermedim.
Karnemi sordular, kayboldu dedim.
Zamana masum küfürler ettim
İçinde benim olmadığım,
Bir nefes verdim,
Nefesim dışarıda kaldı.
Zamana muhtaç oldum vakitsiz
Zaman bana hükümlü kaldı.

Ben öğrenci adamım,
Bardağı taşıra son damla oldum
Elleri kırıldı.
Başım ellerime emanet.
Dünyanın namusu düşeyazdı sırtımdan
Annemin kalbi kırıldı.
Köşeye sıkıştım kedice, tırmaladım.
Gözlerden düştüm, kafam yarıldı.
Şeytana rüşvet vermedim oysa
Pazara sığdıramadım kendimi.
Malları ellerimde kaldı.
Bir meslek de seçemedim üstelik.

Ben öğrenci adamım
Kalbimi göğsüme başladım
Çalamazsın.
Canımı al ellerine
Notumu alamazsın.

Ben öğrenci adamım
Bulutlardan yastık yaptım kaderime
El verdiler.
‘bi dakka’ dediler.
On dakkamı yediler.
Yarı yoldan döndüm.
Yüzümü sakladım ellerimle.
Selamım parayla alında.
Taştan taşa sıçradı gözyaşım derelerde,
Sabrımın sınırları kaderimle sınandı.
Kaderime teslim olmamıştım
‘tıpp’ deyip var gücümle düşündüm.
Kendime göre hiç bu kadar
Haklı olmamıştım.

Ben öğrenci adamım.
Hepimiz birimiz için
Birimiz hiç birimiz için yarıştı.
Ellerimiz semada,
Dualar birbirine karıştı.
Alnımız dertli, çilekeş
Acemi sevdalarımız karış karıştı ve ayakkabılarım
ezilmeye mahkûm oldu
Haymanaların kapı artlarında
İnsanlar basmak için yarıştı.

Ben öğrenci adamım.
Herkes öğrenci olamaz.
Kimse bunca baskıdan
Alnı açık, elleri temiz çıkamaz.
Hatırdan önce karneyi soran,
Öğrenci olamaz.

Ben öğrenci adamım
Kurtlarla dans etmeliyim
Kurtlar sofrasında.
Muhtaç olmamak için
Karga sesine.

Ben öğrenci adamım.
Gönlümü zincire vurmuşum.
Seni de sevemedim şehir kızı
Ağız tadında dersten
Bir kaçamağımız olmadı.
El ele bir buluşmamız olmadı
Kenar mahallelerin birinde…
Başımı kaşısam
Geleceğe büyük zarardı.
Üstelik hayat bir öğrenciye çok dardı.
Birde sürekli sınavlarım vardı.
Ben öğrenci aşiretinden,
Öğrenci oğlu öğrenciyim.
Al bakışlarını, ver bakışlarımı…
Göğsümü bastıran ellerim,
Gözlerine hasret gözlerimle,
Seni sevemem.
Ben öğrenci adamım.

Şaban DAŞ
02.07.2010
KAŞYAYLA