SENİ, AFFETTİRMEK İSTEDİM
Seni affettirmek
istedim; bana. Yalvardım,yakardım anlamıyordu. Bir kez daha olsun Affet, dedikçe Affetmek Allah’a mahsus diyordu. Hani! ’çok seviyormuştun ya güya ’Onsuz yaşanası değildi Dünya’ Biraz da damardan Girdim konuya... Tüm güzel sözlerin Dilini burdu! ... Hemen anıları saçtım ortaya Nedenli, niçinli Sualler sordu? ’Hiç mi güzel bir an’... Diyecek, oldum Maziye geçersiz! damgası vurdu. Katısın! ...Kötüsün! ...diye bağırdım. Dosyanı getirip önüme koydu Fahiş faturalar Bir yana, dedi. Yüreğinden hala kan akıyordu. Çektiğin tetikte Parmak izlerin... Yıktığın hayalin resmini sundu... Hatırlattı; tekrar! Katlandı derdim... Dedimki: ben seni boş yere yerdim. Söküp at kalbinden o vefasızı Düşünüp taşınıp Sana hak verdim. |