Yükleyip yüreğime hasretliğini gidiyorum köyüm seni bırakıp
On beş gün tatil kısa geliyor, içimden bir ömür kalmak geliyor,
Giderken içim buruk kalıyor, içtiğim suyu şehirde bulamıyorum,

Soluduğum havayı hep arıyorum, istemeyerek seni bırakıyorum.
Şehir belki kalabalık belki stresli iş sahası orada para gerekli
Senin toprağın verimli ama kısıtlı iki küçük tarlayla karın doymuyor

Herkese yetsen göçer miydiler senden ağlayarak ayrılmış babalarımız
Adetlerin şehirde sürüyor sen merak etme seni orada da unutmamışız
Ağzımız aynı tadımız aynı yemeklerin şehirde de pişiriliyor

Hiç birimiz değişmeden sana geliyoruz sevinmelisin buna
Özlemin içimizde fotoğrafların albümlerimiz de merak etme
Sahip çıkıyoruz geleneklere hala ata barı oynanıyor düğünlerde

Gürcüce öğrenmeye hevesli şimdiki gençler unutturmazlar
Hatıraların canlanır evlerde anılar tap taze yaşatılıyor
Dinleyen bir daha dinlemek istiyor sende yaşanılanları

Ormanların aynı hala görkemli evlerin çoğu hala tahtadan
Dağların karlı yolların patika özenmişte yaratmış seni yaradan
Şehir de hayat hep monoton sağın solun önün arkan beton

Sense yemyeşil ve hala sosyalsin hala dostsun kardeşsin
Senin burada insanlar hep sıcakkanlı ve cana yakın
Şehirde her taraf suç dolu her gün can alınıyor

Sense hala can veriyorsun canlılık veriyorsun dünya ya
Belki sana özel bu verimlilik sana özel bu güzellik
Sen ananın ak sütü kadar temiz ve helalsin hepimize…