ANNE SOKAK ÇOÇUĞUYUM
Neden böyle anne neden.
Gece yi bitirdim derken yalın ayak güneş yüzüme vuruyor derken neden birden gece oluyor? Aymı güneşim? Güneş mi hayatımı karartan? Yoksa sensizlikmi anne Hayatımı karartan Sığamıyorum geceye sığamıyorum Tam sabah olacak derken birden karanlık çöküyor üstüme anne Ağlama yalın ayaklarıma Üşüyen yerlerim ayaklarım değil anne Üşüyen kalbim Parlayan gözlerim yok artık bakarken,çözülecek buzlar yok. Bir sıcak yatağın,bir yuvanın resmi hayali kafamda. Yanaklarım al al kırmızı,ayaklarım çıplak. Ben sevgiye aç,ben sevgiye muhtaç Anne ben sokak çoçuğuyum. Sözer BAYSU 14.23 08.15.2010 Siz bugün yazdığım şiiri okurken, ben yarının şiirini sizlere yazıyorum Bahtiyar |
tebrik ederim
SOKAK ÇOCUKLARININ YANAKLARINDAN ÖPÜYORUM
SİZİN DİZELERİNİZİN ALTINDA ONLARINDA BAYRAMLARINI KUTLUYORUM...