SEN YOKSUN



Çok sert esiyor bu gece rüzgar
Adını fısıldadım rüzgarlara.
Saçlarını dağıtıp
kulaklarında sesim çınlasın diye
Dinlemedi beni esip geçti.

Ne de çok özlüyorum
Sahilde gözlerine dalar iken
Buz gibi ellerimi tutan.
Sıcacık gül kokulu ellerini.
Pembe tenini
Parmaklarımın arasında süzülen
O güzel saçlarını

Sen yoksun şimdi
Deniz ayrı bir deniz gözlerimde.
Rüzgar esmekten ziyade.
Bir tokat misali vuruyor yüzüme sensizliği
Dalgalar her sahile vurduğunda.
Yüreğime ayrı bir şiddetle vuruyor sensizliği.

Sığındığım tek limanım idin
Asi rüzgarlar savurdu
Dalgalar kırbaçladı sıcak ellerini,
ruhunu benden aldı.

Güneş dahi ısıtmıyor tenimi
Teninin tenimi ısıttığı kadar
Çok ama çok uzak tenin
Tenimi ısıtan senin o tarifi
imkansız teninin sıcaklığına.

Şimdi bir başıma
Karanlık odada sensiz,sessiz
Başımı yaslamışım buz gibi duvara
Hayalin karşımda.
O kadar güzel o kadar narinsin ki

Ellerim titriyor,gözlerim kapanıyor
Yüreğim ağzıma geliyor
Dudaklarım, dudaklarım
Seni seviyorum diyecekken

Dudaklarını, dudağımda hissediyorum
Ellerini kalbimin üzerinde
O an titreyen ellerim gidiyor.
Buz tutmuş bedenimi
Bir alev alıyor.

Açıyorum gözlerimi
Bakıyorum
O an

SEN YOKSUN

Sözer BAYSU
16.00 31.10.2010

Siz bugün yazdığım şiiri okurken,
ben yarının şiirini sizlere yazıyorum

Bahtiyar