YAR ELİNDE YARDAN UZAK
Bir evvel zaman masalı gibi
hayat doluydu Umutları vardı,sevdaları vardı yarınlara dair Bir sıcacık yuvanın,bir lokma ekmekteki şükrüyle İhanetin yüreğine sapladığı soğuk kurşunu vardı! Ne acılar çekti, Ne çilelere yelken açtı yılmadan Sevdi de hep sürgün yedi mutluluğa doymadan Ölümü tattı ecel gelmeden kara toprağa konmadan Acıları şeker diye içti şekerin bile tadına varmadan Yâr elinde yardan uzak sevdadan kovulmuş, Dost elinde dosttan uzak hep uzağa atılmış, Çakallar sofrasında hep vermiş, hep soyulmuş, Bakmış dost yalan, yar yalan, O, Rabbine sığınmış... Aşık Ziya ağlar şimdi; Şu yalan dünyanın haline Onu muhtaç etseler de Bu alemin bir avuç külüne Yandaş olmadı hiçbir zaman o, zalimlerin zulmüne Hak dedi, helal dedi, Hesabı bıraktı kıyamet-i mahşere..! ZİYA VAR NOT:"Hasret Koydum Adını..."şiir kitabımdan. |