Sev Dedi Kalbim, Sevdim
Kelimelerim vardı önce
Şiir yazdığım, Soru sorduğum. Şimdi şiirlerim var. Yazıyorum, Âşık oluyorum “ Sev “ dedi kalbim Sevdim. Düşlerini sadeleştir sevdiğim İçinden onlarca “şiir” çıkıyor. Kelimelerim yitiriyor anlamlarını, Kelimelerim, mana soyunuyor. Zihnime senden ibaret Binlerce imgeler sürükleniyor. “Sus” dedi kalbim Sustum. Tümcelerim vardı önce Aşka ve insanlara dair Düşüncelerim vardı Hayatı anlamlandıran Şimdi aşkının terkisindeyim Sevdiğim. O konuşuyor, Ben düşünüyorum Ben anlıyorum O, yeni manalar icat ediyor. “Anla” dedi kalbim, Şaşırdım. Yüreğinin tüm ışıklarını aç Sevdiğim. Tüm çıkışlarını kapat. Düşün ki ayaklarıma inciler serpiyorum Dönerken kaybolmasın izlerim diye Tüm ışıklarını aç yüreğinin Görmediğim bir yer kalmasın diye. “Yok” dedi kalbim. İnanmadım. Planlarım vardı önce Sabahları aynı saatte kalkardım örneğin Dinlenmiş olmayı umardım Sirkadyen ritmimle uyumlandıkça Şimdi, Her ritminde dinleniyorum nefesinin. Kirpiklerinin saman yolunda yatağım Çatma kaşlarını, Uykuma kâbuslar çöksün istemiyorum “Dur” dedi kalbim. Koştum. Sana giden tüm yollarıma “çık” sevdiğim “Haylaz” benliğimi bende bıraktım. Ruhumu yeniden kuracak kelimelerin Yolumu aydınlatan “ışık” sevdiğim Tümüyle seni giyinir şimdi; Ruhum ruhuna “âşık”, sevdiğim “Aşk” dedi kalbim. Yandım. (alıntıdır) |