ırgat...
emekler verdin hayata
varlık yokluk savaşında sen kazandın vardın... şimdi hasat zamanı gülümse toprağa hayata, selam dur yer yüzünün güneşine. dolu başakların boynu büküktür... gitme... şehir çorak yalnızlık yüzsüz. kaybolmak var kaldırımlarında kentin aldırma kalabalıklarına dalma... karasaban derler toprak nasırlı eller desinler... pınarlardan avuçlarında içeyim suyu toprak kokulu sen terle alnından terin sileyim, elin öpeyim... düşme şehre benzemez toprağın yüzüne nadaslı yüzler verim vermez bilesin sen memeleketim sen yüzü güneş yanığım uzat, uzat ellerinden öpeyim... |
ruhunuza yüreğinize ektiğiniz yaşamın en gerçek pencerelerindeki çığlıklar var çünkü...
tebrikler...