ve YAŞAM ÇIRILÇIPLAKTIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın AYN-ÜL HAYAT(Hayatın tâ kendisi) ’’Sabrın Sonu SeLâmet, Sabır Hayra
Alâmet.. Belâ Sana Kahretsin; Sen Belâya Selâm Et !’’ (Necip Fazıl Kısakürek) Yaşam sonunda ağladı dökerken eteklerine Toprak Ana’nın yürürken sökülüverdi birdenbire eteklerinin kıyamadan bastığı uçları . . şimdi aldırmadan yürümek... koskoca bir Ayn-ül Hayat’a yakışır mıydı,peki ya sığınmak bu kuytulara ya da geçmişteki en uçlara artık toplanmak zamanı geldi dedi düşmeler ve kalkmalar vakt-i sırayla yarım kalan etek ucunu da kendi söküp attı çırılıplaktı kendi gölgesi ile yapayalnızdı birden eğiliverdi Toprak Anaya Toprak Ana elveda... göçüp gitmek istiyorum buralardan bak, buluta sesleniyorum sanki adı yok Toprak Ana ne kendisi geliyor ne de yağmurlarını gönderiyor her yer çorak,kuşlar ötmüyor. şu serçe yavrusunu gördün mü Toprak Ana ben... su içsin diye az önce ağladım ona . . artık sevmelerde bitti Toprak Ana ne gülen bir çocuk sesi var ne bir şehir ne bir şiir ne de açmış bir çiçek soluk bir renk bile kalmadı hatta sen bile sustun . . de ki ben gitmesem artık ne bir şehir ne şiir ne çiçek ne de bir serçe olacak ben o vakit daha çok ağlar daha çok ölür daha çok giderim hoşçakal Toprak Anam hoşçakal . . Ve Toprak Ana ağladı, Gitme Ayn-ül Hayat Her biten şey yeniden başlar Gel Kuşlar yeniden ötsün Ağaçlar yeniden yeşersin Kuzular melesin Hadi gel yeni güne yeniden uyanalım Gel Ayn-ül Hayat Hüznü elimizle ata bindirip uzak ülkelere gönderelim Bize sadece sevinç bulutları kalsın Onu yağmurla harman yapıp senin serçene yağdıralım Hadi Ayn-ül Hayat gel tut elimi 5 Ağustos 2010 Şiirime YORUMUYLA RENK KATAN Gönlümüzün KALİMERA’sı Nebiha MURADÎ HANIMEFENDİYE ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM. |
yaşamı ağlattık
toprak anayı da
biz bize hep kötülük yaptık
...
üreten, sunan, düşünen yüreğe tebriğim saygılarımla...