ERKEN GELEN SONBAHARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Okunu attı mı ölüm,siperler boşuna; O şatafatlar,altınlar,gümüşler boşuna; Gördük bütün insan işlerinin iç yüzünü, Tek güzel şey iyilik,başka düşler boşuna. ÖMER HAYYAM
mor a dönüşüyor bak yine gece şimdi yüzüme okunacak biliyorum idam fermanım korkmuyorum ben miyim kendi ipimi kendim çeken bilmiyorum hasret delice hep içimde sakladığım yalnızlık iki uçlu uçurum bir ucunda o diğerinde ben mor geceleri seviyor muyum bilmiyorum düşmekten korkmuyorum mülteci çocuklar var sanki avuçlarımda çığlık seslerini duyuyor uyuyamıyorum yüreğimin yaralarını tırmıklıyorum kanatıyorum uçurumun bir ucunda ben diğerinde onlar yüreğim ağlıyor sessizce avuçlarım çekilmemiş iple dolu biliyorum cevaplanmamış sorular bana sorulur mu bilmiyorum sabah olur diye korkuyorum mor geceleri sevmiyorum yaşam ölüm ve hasret geliş gidiş tek kişilik yolcu bileti gibi erken açan erik çiçekleri,erken gelen sonbahar göğsümde ne çok acıyan şeyler var korkuyorum kimseye söylemiyorum geceler mor mu hiç bilmiyorum fosil61 06.08.2010 Şiirime YORUMUYLA RENK KATAN Gönlümüzün KALİMERA’sı Nebiha MURADÎ HANIMEFENDİYE TEŞEKKÜR EDERİM.SAĞOLSUN,VAR OLSUN. |