gülme kadın, gözleri büyüyor gecenin
bir damla daha artıyor gözyaşım
eksiliyor, oysa, aydınlık umudu

annemi toprağa verirken
kahve kokusu yayılıyordu
ya da ben kahveyi sevdiğimden
ya da annemi sevdiğimden
menşei önemsiz işte, kokuyordu!

boğazdan kanlı bir tabut geçiyordu
yıkanmamış bir ölü
söylenmemiş bir türkü
-kimseye söylemedim!

gülme kadın, anneme benziyor sesin
her defa artıyor gamzendeki zulüm
sırnaşacak halim yok oysa
sevebilmeyi sevmiyorum

babam birilerini benden çok severken
sanki hep yıldız kayıyordu
burnumun ucuna şeytan tüyü konuyordu
ya ben oyalanmak istediğimden
ya da o yalan beni sevdiğinden

uzakta bir kadın keman çalıyordu
adını bilmediğim şehirlerin
terminalinde uyanıyordum
sanki.
üf. lüyordum
uçuyordu şeytan tüyü.

adam olmak istiyordum
babam olmak.

kimi sevsem kahve kokuyordu

kimi sevsem gidecek gibi

kimi sevsem annem

korkuyordum.

boğazımdan geçmiyor bir yudum kahve,
-alışamıyorum!

en iyisi
gülme kadın,
adam olmaya çoktan geç kaldım.

T.S.