Sen Oldun…
Sensiz etten kemikten, başka bir şey değildim,
Seni sevdim seveli, özüm sen oldun inan... Sevdanın ateşinde, yandım piştim eğildim, Elim dilim kulağım gözüm sen oldun inan... Yalnızlık ayazında, yıllar yılı üşüdüm, Sanki yürek yerine, bir kartopu taşıdım. Ben yazları özleyen, simsiyah bir kış idim, Bu ruhumu ısıtan, közüm sen oldun inan… Aradım, nedir diye, varoluşun gayesi, Nereye harcanmalı, bu ömür sermayesi. Nasıl yükselir acep, bir insanin payesi, Bu müşkül bilmeceye, çözüm sen oldun inan... Derler, seven yârini, gece gündüz anarmış, Özlem közü gönülde, fasılasız yanarmış. Sevda bir kez yandı mı, sönmeden yanan narmış, Sevdadan yana en son, sözüm sen oldun inan… Veli BOSTANCI |
DUA İLE EFENDİM .