D A Ğ L A R
D A Ğ L A R
Başı pare, pare dumanlı dağlar Boz bulanık duman sinemi dağlar Ayrılık kor oldu yüreğim ağlar Başından dumanı gitmeyen DAĞLAR Yamaçlarında kardelen bezeşir Anasından ayrı kuzu meleşir Meledikçe hep dertlerim depreşir Yüreğim od’unda közleşen DAĞLAR Aşıkların ayrıldı bu diyardan Gönüller dem aldı ulu çınardan Sevenler aşk suyu içti pinardan Gönlüme abı hayat veren DAĞLAR Dağlar zirven bahtım gibi kapkara Sevdan bağrıma açtı derin yara Yar için sonsuzluğa attım nara Nara ma cevap veremeyen DAĞLAR Zirvene uzanan yolların tozlu Soğuk sular içilmez karlı - buzlu Sultan Navruzların anadan nazlı Navruzunu nasıl dereyim DAĞLAR Dağın bayırına serdim kilimi Kimse sorup bilmez garip halimi Zirvende kaybettim nazlı yarimi Bende maşuğunu bulayım DAĞLAR, Gülüp eğlenirken ağladı gözüm Kara kışa döndü baharım , yazım Nazlı yare geçmedi , bir çift sözüm Sözümü kimlere diyeyim DAĞLAR Halim yüreğimi dağladı benim Dermeden soldu tomurcuklu gül’üm Susuz çöllere döndü garip gönlüm Halimle odunda yanayım DAĞLAR Dertli dağım , zirvesi doruk dağım Eteklerinde mor sümbüllü bağım Yol ver gençliğime kalmasın ahdım Bende muradıma ereyim DAĞLAR SÜLEYMAN ’ ım bülbül öter bağında Köz dumanı tüter gönül dağında Aşk yaresi kanar , sinen bağrında Yaremi dağlayan YILDIZ ’ lı DAĞLAR 25 - HAZİRAN - 2006 SÜLEYMAN YILDIZ / Lemos 5303 |