üniversite sıralarında yazdığım bir şiirdir. o günlerde cemal süreya’nın henüz yayımlanmamış bir şiiri keşfedilmişti. bir edebiyat dergisinde çok beğenerek okumuşrum piyale adlı bu şiiri. sonrasında nazire yazmalıyım dedim ve perişan çıktı. üstada saygılarımla

"Sıra hep son kadehe geliyordu
Dudakların başkalarının masasında lâle
Ben boynumdaki ipe bir düğüm daha atıyordum
Peşinden başka gidecek yer yoktu
Seni artık hiç sevmediğim halde "
Cemal Süreya





Ölüyordum sana bitiyordum
Memleketin borcu bine yetiyordu
Beş on bira bana mısın demiyordu
An geliyor İlhan’a öykünüyordum
Ölüyordum sana bitiyordum
Yazdıklarım Süreya kokuyordu.

Ölüyordum bitiyordum sana
Dudaklarının gümrüğünde başkaları
Otobüslerde tekerlekli sandalye görülmüyordu
Görmeyene henüz iş verilmiyordu
Dahası kıyında perişan oluyordum
Ölüyordum sana bitiyordum.

Ne iş edeceğimi bilemezdim
Ölüyordum sana bitiyordum
İnsanlar beşer onar ölüyordu
Can attığım yadsınmaz,
Olmuyordu.

Deli saçmasıydı bunlar
Saat aktı, taş kesildi çıt kırıldım
Ölüyordum sana bitiyordum
Kütüphanelere parasız girilmiyordu.

Hakkımda konuşsunlar
Kılıksızmışım ya da patavatsızmışım,
Sızmışım, alkol almışım
Ölüyormuşum sana bitiyormuşum
Paramızdan altı sen atmışlar


Murat Gil