KARADENİZ MANİLERİ (4)
Atlı geliyor atlı,
Tozu dumana kattı, Emine’nin yanağı, Baldan şekerden tatlı. Neden bu inat niye, Çok sevdim ölesiye, Ayşe’ye mesaj attım, Fındıklığa gel diye. Rengarenk giymiş fistan, Çıldırtır beni kasten, Ayşe’nin güzelliği, On köyde oldu destan. Nane ektim emekle, Aldım yedim yemekle, Adam adamı yermi? Bir kerecik öpmekle. Çıkma Ayşe pazara, Gelme sakın nazara, Belkide gideceğim, Kavuşmadan mezara. Karagölün başına, Dumana bak dumana, Annen biraz geldi de, Baban gelmez imana. Kara gözün kız kara, Gönlüme açtı yara, Keşap’ ta bulamazsan, Beni Kümbet’te ara. Gel beriye beriye, Gitme sakın geriye, Pekte nazlı işveli, Ahmet kızı Huriye. Kış gelince yağar kar, Gel de beni ısıt yar, Ayşe’nin sinesinde, İki tane beni var. Takıp Acem kuşağı, Gel yanıma aşağı, Nereden bulacaksın, Benim gibi uşağı. Gitme sakın bayıra, Gel çayıra çayıra, Her türlü belalardan, Mevlam bizi kayıra. Durup durup beklerim, Bazen mani eklerim, Puan veren dostlara, Çok teşekkür ederim. Değerli dostlarım, bu maniler de geçen isim ve olaylar tamamen hayalidir. Kdnz manilerinde birazcık müstehcenlik vardır. Sevgi ve saygılarımla... |
Irmaklarun serini,
İnşallah ben olurum,
Yar annenun gelini...