Gözlerinin Avlusunda
düşlerim sana yazıyor hala
zifirler öğütüyorum soluğumda aklımda bir açlık grevi var bu sıralar uzanıp tarihsiz takvimlerine kendimi senden kovmaktan söz ediyorum habire o kadar kaçamak bir soluk resim ki duvarda gözlerim sana bakmaya kiralık ırgat gibi bu salaş mekanımda her gece bin yıldız yakıyorum yakalandığım her kıstasta sessizce gözlerinin avlusunda darağaçları kuruyorum bastırılmış beşeri duygulardan ibaret tıka basa dolu sandukam ki içinde tutsaklığımı saklıyor şiirler ve sessiz harflerim geceye meze sabrımı yudumladıkça zaafımı içime kusuyorum alacağım yok senden biliyorum sen yine uçurumun belinde titrek bir yediveren ruhuma tünemiş güzelliğine borçlanıyorum ve yaprağını okşayan deli bir rüzgar her saat başı nefesinde erirken şüpheci yabancı ve ayaz bakan gözlerinin zannı altında heba oluyorum Faruk Civelek |