KıyametElimde bir tutam umut tohumu Kalan yıllarıma serpip Vuslat yağmurlarını bekleyeceğim. Aşktan yapma çakma korkuluk Terk ederse eğer gönül tarlamı Hasret kargalarının üşüşmelerini Ben engelleyeceğim... Mutluluğum da taşladığım kara bulutlar Ebabil kuşlarını da takarak peşlerine Geri geldiler. Gaipten getirdikleri pişmanlık yıldırımları ile İntikama çakıyorlar. Sevda sapanımı götürdü giderken Bu badireyi o olmadan Nasıl atlatacağım... İntizar zamanı değil artık Yasım, taze erguvanlar gibi Baharı müjdelemiyor. Güneş batıdan doğuyor bugün Kıyametim İsrafil’le çene çalıyor... Cehennem ateşi daha bir sıcak olacak Biliyorum. Çaldığım huzurun diyetini Ağır ödeyeceğim... |