TERLİĞİN YALNIZLIĞI
bir gün yüzlü çalsa bu akşam kapımı
ağır ağır aralansa örtüsü yalnızlığın aşk sesimle desem ona “hoş geldin”, gün ışısa ve terlik giyse koyduğum ucuna ayağının biz bir elma hevesini bölüşüp yerken birlikte soğusa yorgun pabuçlar tozlu teninde paspasın her şey dışarıda kalsa yalnızlığımız geride bir çift terlik boynu bükük etiketi üzerinde gel de sevinsin bu akşam Elif Şebnem Akal |
terlik sözü genelde benimde yazdıklarımın içine
sızmayı başarır
koridorun en kuytusunda hiç yılmadan
yalnızlıkları ile dönüşümüzü beklerler
sıcacık bir yuvaya dönüş duygusunu hissederim ben hep
onlarla
ilk aradığım, beni ilk karşılayan.
şiiriniz güzeldi
sevgi ve saygıyla kalınız