hicran
Saçların deniz dalgalarında boğuldum
Endamına denk gül aradım Bulamadım gül bahçesinde kayboldum Ellerim ceplerimde dar soğuk sokaklar Dudaklarımda tutunamayan hüzün ıslığı Yalnızlığın karanlığını tek bozan Yorgun cılız sokak lambası Hınzır ayaz pusuda soğuna esir oldum Cemalinle içimi ısıttım Alevini söndürme dayanılmaz soğuğa Yalnızlık acımasız bütün teslim olursun karanlığa Ellerim dondu yüzüm kaskatı İçim sıra kaçıyor sıcaklığın Arkasında bıraktığı bencil tembel bir hüzün Koş bilmem hangi karanlığı aydınlatmaya Bana kalan kırık bir melodi kutusu Alışmak zor bu sensizliğin çatlak sesine Senden geçtim ama fikrinden vazgeçemedim |