AnnemeÇiçekler açmış ben doğduğumda yanaklarında Pembelikler dolaşmış sevinçten, Gözlerin ışıldamış Babama bir zafer kazanmış edasıyla bakmışsın Sonra beni göğsüne basmış Ben ağlayınca Sen de ağlamışsın. Sütünü verdin bana duyguların gibi ak Başımı okşayan ellerin sevgin gibiydi Sıcak ve yumuşak, Hep elimden tutardın, Düşmesin incinmesin isterdin, Ona gelecek kötülükler hep bana gelsin der, Bilirim Ölüm bile gelse beni öldürtmezdin. Önce benim karnım doyardı Önce ben suyumu içerdim Göğsünde dünyam farklılaşır Kendimden geçerdim. Uykum kaçtı mı İnadına uykunu bölerdim Sevgini, bir anlaşılmaz sabrını emerdim göğsünden Ninni söylemezsen uyumazdım, uyutmazdım Doğmadan önce tanıdığım melek sesleri gibiydi sesin Güven vericiydi Öperken alnımda hissettiğim nefesin. İlk seni çağırmıştım Büyük bir heyecanla “Anne” demiştim O an yüzünü seyretmiş Mutluluğunu görmüştüm. Sonra konuşmalarım başlamıştı yarım yamalak Ağzımı her açışta seni çağırmış, Senden yardım istemiştim. Hep beni taşımıştın Önce karnında, sonra göğsünde Büyüdüğümde sırtına almış, Dertlerimi hep sen taşımış, Hamalım olmuştun. Okul vakti geldi Okula gidecekmişsin gibi heyecanlanmıştın. İlk önlüğümü dikip Yakışmış mı diye kaç defa incelemiş Sonunda “Evet, oldu! ” demiştin. Öğretmenimle tanıştırmış Senden başka birini Sevmeyi öğretmiştin. Ben büyüdükçe Senin sıkıntıların da büyüdü Benim için korktun, benim için endişelendin Hep en iyi olayım isterdin “Oku” dedin, Allah’ın ilk emri Çalış derdin, başar derdin Karşılık beklemezdin… Beni affet annem, Gitmene engel olamadım Oysa Hep korudun beni Bak öldürtmedin. Dilerim bütün kızlar Sen gibi bir anne olur bebeklerine Allah’ı, vatanı, insanı sevmeyi öğretir Nur yağar yaşarken de O güzelim ellerine Hiç leke gelmez Sevgilerine. Turgut Uzdu (c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |