hayata başlarken hiç durdurak bilmez yaşantın
çünkü daha çocuksun,masumsun
az biraz büyüdüğün zaman,zaman bayağı geçmiş oluyor
geçmişe bakmakla yetinmek
yentinmek değil aslında
pişmanlıktır bi anlamda.
bi ara sevgi girer işin içine anlamazsın asla
bütün damarların işlek bir cadee gibi sarsılıverir
sonra o caddelere asfalt dökülür,
kırılır bi süre sonra
ve daha sonra..
gerisi kalır o yolların,caddelerin,asfaltların,
bi ara düşünüverirsin zamanı geri alan bi makina olsa mesela
mesela geri gönderiverse taa çocukluk yılalrımıza
anlamsız ve tecrübesiz ne varsa
pişmanlık yılalrında kurulur.
avuntu cümleleri..
ben bütün aşk ve sevdayla bağlıyım bağlı olduğum bütün şeylere
sevgilime,sevenime,sevenlerime,sevdiklerime
tüm sevgi dolu şeylere bağlıyım ben.
ve büyümüşüm bende bi ara,
farkettim tüm olumsuz cümleleri ve olası mümkün olmayan fiiliyatları
artık her daraldığım anda
asla nokta koymak yok hayata.
elimde bir sürü virgül varken,
noktaları harcamak neden..?