Kalemimde ayrılık...
Ayrılık kalemimdeydi bu sabah.
Yalnızlığın yarattığı ayrılık. İçimdeki sensizliğin gölgesi, ve gölgendeki yürek seslerin, göğsüne dayadığımda başımı, dinlediğim tıkırtılar. Gittiğinden beri ilk defa, çok yalnızım bu sabah. Kahvaltıdaki çayımda, ayaklarımda, kollarımdada. Sensizlik rengindeydi mürekkep, düşerken buruşuk kağıda. İçim hüzün doluydu bu sabah, bayram arefesinde odam. seninle aydınlıktı şimdi zifir karası. Yüreğim buruş buruş, gözlerim buğulu ve ıslak ve kalemimde ayrılık. ART 18.09.2009 |