Kış
Bir zamanlar kıştı mevsim, yoktun buralarda;
’Kutup Kışı’ gibiydi; yemin ederim; -taşı da buzul! Ellerim, kendini bilmez olur; -parmak uçlarımda bir huzur; -mor renge imrenir kızıl pençelerim, Hangi dağ ardından bakar bana, Hızır? -yüreğim kaskatı; -kasığım billûr! Bir tan zamanı, yine bir kuş sesiyle uyandı çiçek; -toprak işlendi, -buğday başaklandı -gül allaştı; Bir ceylan yürek, irkilip ayıldı kış uykusundan. Elime kalemdi gelişin; -filiz sürdü tohum, -yazıtlar döküldü dilimden! 26.07.2000 - 26.07.2010 |
-filiz sürdü tohum,
-yazıtlar döküldü dilimden!