emek vberilmiş güzel bir çalışma.kutlarım. esen kalınız..
Kara toprak üstüne, uzanmak istiyorum
Belkide merhem olur, toprak tene değince
İçimdeki savaşı, kazanmak istiyorum
Rabbim gani affeder, kul boynunu eğince.

İçimdeki Savaş

Kafam karma karışık, dolaşırım yollarda
Aradığım bir şey var, beni bena bildirsin
Bel bagladım faniye, vefa yokmuş kullarda
Haktan kesin emir var, kul nefsini öldürsün.

icimdeki buhranda , çıkıs yolu ararim
Sanki bir boşluktayim, kaybetmişim kendimi
Gördüğüm her nesneye, ben kendimi sorarim
Engelleri aşipta, yıkmalıyım bendimi.

Yürüdüğüm bu yolda, ansızın duruyorum
Karşımda dimdik duran, asırlık koca çinar
Ağlamaklı bir sesle, bu hali soruyorum
Sükut eyleyince O, gözyaşim oldu pınar.

Düşündükce harlanan, derin hisler var bende
Kalbime sızan korku, dikene bürünüyor
Zihnimde kütürdeyen, tokat gibi bir künde
Geçirdiğim boş yıllar, simsiyah görünüyor.

Yol üstünde bir mezar,ile kaldim baş başa
Hatırladım ölümü, sarardi benzim, betim
Mutlak bir gün benimde, adim yazılır taşa
Karışacak toprağa , elbet kemiğim, etim.

Bu ıssız mezarlikta, çığlık sesi geliyor
Bağırıyor durmadan, azap çeken bir insan
Önümde duran nefsim, sinsi sinsi gülüyor
Titreyerek dudağım, bitiyor bende lisan.

Enkaz gibi yığıldım, içim depremden beter
Nefis denen nankörün. kapılmışım seline
Ötelerden gelen ses, diyor ki bana yeter
Vur perçini nefsine, al yuları eline.

Yusuf"leğin çaresiz, dipsiz kuyuya düşsem
Ancak o zaman biter, bendeki derin çile
Teffekküre dalipta, onun aşkiyla taşsam
Çirpsam semaya kana. ak güvercinler ile.

Kara toprak üstüne, uzanmak istiyorum
Belkide merhem olur, toprak tene değince
İçimdeki savaşı, kazanmak istiyorum
Rabbim gani affeder, kul boynunu eğince.

Hep sormuşum kendime, ölmeden ölmek nedir?
Beni yıkıp kahreder, kendi kendine zulüm
Yunus’leğin keşfetsem, kendini bilmek nedir?
Affet Allahım affet, ben günahkar bir kulum.

Şaşkın şaşkın dolaştım, şafak sökene kadar
Kuşlar bile rabbini, zikir eder ötüşür
Saatlerce ağladım, içim dökene kadar
Yandı yürek kor oldu, volkan gibi tutuşur.

Bulutlandı gök yüzü, şimşek üstüne şimşek
Dağların tepesine, yıldırımlar düşüyor
Beden’de baş köşede, sermiş kendine döşek
İçimde yuvalanmiş, aç bir köpek yaşıyor

Tam otuz yıl boyunca, kurdun sinsice tuzak
Ruhumu benden alan, sendeki bitmeyen kin
Diz çök önümde nefsim, zafer sana çok uzak
Görünüyor ufukta, beklediğim büyük gün.

Ansız yağmur başladı, çok şiddetli ve sağanak
Üstüme yağan rahmet, ruhumu temizliyor
Her iki cihanda da, Rabbim sensin tek sığınak
Hüseyin kulun senden, affolmayı gözlüyor.

Hüseyin Çolak 24.07.10
Ey benim can dostum; şirini satır satır, kelime kelime, hece hece, harf harf süzerek okudum. Büyük haz aldım. Şiirin özü sözü gerçekleri çok güzel yansıtmış ve "Ansız yağmur başladı, çok şiddetli ve sağanak, Üstüme yağan rahmet, ruhumu temizliyor, Her iki cihanda da, Rabbim sensin tek sığınak, Hüseyin kulun senden, affolmayı gözlüyor." Şiir baştan sona mükemmel bir ede ile yazılmış. Başlık illgi çekici "İçimdeki Savaş" fakat bir gün yerini bu başlık İÇİMEDKİ BARIŞA teslim edecektir... Her yokuşun, bir inişi vardır. Her sıkıntının da, bir selemeti vardır...
Yüereğin var olsun. Kalemin daim olsun. Günün şen, bahtın açık olsun. Şair Dostumun kaleminden günlerden sonra çok güzel , harika, muhteşem ve etkili bir şiir daha okudum. MUTLUYUM... Can dostum... Güzellikler seninle olsun...
Kucak dolusu selamlar, sevgiler, saygılar...