sen geç bunları
hangi yıl,ay,gün yada saat,
takvim yaprakları sarardı,duvarda. söylediğin sözleri ezberledim. hecelere böldüm,sonunaysa; hep nokta işareti geldi. ne sen vardın yanımda, nede nefesin oldu nefesimde. memleketin bile yoktu senin, elinde pasaportun,benden uzakta. başımı önüme eğmiş olsanda; ben seni hep,yıldızlarda gördüm. aya bile sitem ettim ben, yalnızlığımı hatırlatıyordu o an. gecelerse çekilmezdi,kasvetliydi. balkonumda yatan köpekti ben yatmadan uykuya dalmayan beni bekleyen. ışığın etrafında bir kelebek vardı, kendini sağa,sola çarpan tutunamayan. birde bendim sana dokunamayan, ulaşamayan,kavuşamayan. mazeretsiz mazeretli olan sen, yalanlarında burada boğulansa ben. ey sevgili sen geç bunları. ben kar yağdı sayarım üstüne, umutlarımın,yarınlarımın. |