Nurcankaynar dünyam zindanların eşiğinde sancılar alır başımı gökten bir deli rüzgar sürüklemiştir dalgalara sürgün gözlerini kumsalımda ben yaşadım diyemem sensiz inan hayat senmişsin oysa sağlık sen ölümsüzlük senmişsin Nurcan... kuşları uçuruyorum bazen bazen koşuyor taylarım yüzüyor gecelere eğilen yıldızlar ısıtmıyor içimi belki gökkuşağının renkleri ve ıslatmıyor yağmurlar gözlerim kadar ışıl ışıl bakıyor olgunlaşmış yasaklı meyve ağaçtan cesaret senmişsin oysa cesurluk sen cüretkârlık senmişsin Nurcan... çocuklar görüyorum bazen feleğin çemberini çeviren öyle fedakar ki dünya ve bir o kadar gaddar sıvanıyor ellerim duaya tuttuğumda bir dilek aydan mutluluk senmişsin oysa umut sen huzur senmişsin Nurcan... İlyas YAĞCI |