HÜZÜN...

bazen hüzün öyle bir sararki insanı
bir rüzgar öyle bir savururki dört yana ..
engin bir denizde kaybolursun
boğulacağını sanırsın ama boğulamazsın
boşlukta yol alırsın yanlızca
önünün görmeden bilinmeze doğru
kıpırdayacak halin kalmaz..
korkacak bir şeyinde.
öylece salıverirsin kendini .
bir yaprak gibi bırakırsın kendini rüzgara
gariptir canın yanmaz.
merak etmezsin ..üşümezsin ..acıkmazsın.
yanlızca hüzündür hissettiğin ..
aldığın her nefeste..hüznü çekersin içine ..
ve hergün biraz daha alışırsın...
yılların yorgunluğunu yüklersin ..beynine ..kalbine..bedenine ..
bedeninide teslim edersin hüzüne..
çıkış yolu aramazsın ..kurtulmak istemezsin..
yanlızca bekler ...geleni kabullenmeyi seçersin..
ne istediğin bişey kalmıştır..nede beklediğin...
umut etmekten yorulmuşsundur..
ayakların taşıyamaz hale gelir bedenini..
hayal etmekten vazgeçersin..
yıllardır heyecanla.. gerçeklemesini beklediğin hayallerin
solmuştur artık..
hayal kırıklıkların dizilir önüne boy..boy
ne yana dönsen ...boşluktur.
doldurulması imkansız... koca bir boşluk ..
küçücük hissedersin kendini...
boşluksa seni yutmaya hazır .. koca bir canavarın ağzıdır..
senin gibi nicelerini yutan ama doymayan
kocaman bir canavar...korkmazsın..
senin canavarındır o bilirsin ..
sen yaratmışsındır onu...
kızacak kimse yoktur ortada
kendi seçimlerindir seni bu boşluğun başına getiren ..
her şey senin seçimindir ..
senin cezalandıracağın..kızacağın kimse yoktur ..
kendinden başka..
bunu anladığın anda ...gebe kalmışsındır canavara..
çok zahmetsiz bir doğum olur ...
hoş geldin dersin ...sessizce
ve kendini teslim edersin...bilinmeze..
özlem ermiş.